Ένα ξεχωριστό εστιατόριο

Μιας και που η τάξη μας ασχολείται με τον εθελοντισμό σήμερα πήγαμε μια επίσκεψη στο Θεραπευτήριο  Χρόνιων Παθήσεων όπου γνωρίσαμε παιδιά που είχαν κάποιο πρόβλημα. Και έπειτα πήγαμε για καφέ όλοι μαζί. Αλλά το καφέ-ουζερί που πήγαμε δεν ήταν συνηθισμένο. Λεγόταν Μενού και μερικοί άνθρωποι που δουλεύουν εκεί έχουν ειδικές ανάγκες. Για παράδειγμα αυτός που έχει το μαγαζί είναι τυφλός. Όταν εμείς καθίσαμε μια κυρία που ήταν σερβιτόρα μας είπε ότι έχει δύο αδέρφια τυφλά. Ένα από αυτά γνωρίσαμε. Τον λέγανε Πασχάλη και δεν μπορούσε να δει καλά.  Παρόλα αυτά μας εξυπηρέτησε χαμογελαστός και ευδιάθετος. Τελικά νομίζω ότι οι άνθρωποι που είναι τυφλοί, κουφοί ή έχουν νοητική στέρηση είναι πιο ευγενικοί, χαρούμενοι και πρόθυμοι να δουλέψουν από τους άλλους. Για αυτό σίγουρα θέλω να ξαναπάμε επίσκεψη σε αυτό το ιδιαίτερο εστιατόριο όπου θα περάσουμε πιο ωραία από όλα τα υπόλοιπα καφέ!!!

                                                                                 Αλέξανδρος