Στις 24/2/2020 επισκεφτήκαμε το παράρτημα χρονίων παθήσεων νομού Δράμας -συγκεκριμένα στον Άγιο Σάββα. Το παράρτημα αυτό είναι σαν δημιουργική απασχόληση, που γινόταν σε ώρες σχολικές, για άτομα άνω των 18 χρονών με νοηματική στέρηση και με κινητικά προβλήματα.
Όταν φτάσαμε μας υποδέχθηκαν με χαρά. Πολλά άτομα βρίσκονταν εκεί και βοηθούσαν αλλά και άλλα τόσα περνούσαν τον χρόνο τους εκεί. Μάλιστα γνωρίζαμε και κάποιους. Μας ξενάγησαν στο κτίριο. Ήταν τεράστιο!!! Υπήρχαν πολλές αίθουσες διασκέδασης και δραστηριωτήτων .
Τα ΄΄παιδιά'' μας συστήνονταν και τους συστηνόμασταν κι εμείς. Κάποια μάλιστα μας αγκάλιαζαν και μας έδιναν το χέρι.Όταν τελείωσε η ξενάγηση, ξεκινήσαμε για την καφετέρια ''Με....νού''. Το μαγαζί αυτό ανήκει σε τρία αδέρφια. Τα δύο από αυτά είναι τυφλά και εκεί δουλεύει και μία κοπέλα ως σερβιτόρα με σύνδρομο ντάουν. Ήρθαν και τα ''παιδιά''μαζί μας. Το μαγαζί είχε επιτραπέζια κι έτσι πήραμε για να παίξουμε. Μας φέρανε τις σοκολάτες μας και τους χυμούς μας. Ήταν πραγματικά η καλύτερη σοκολάτα που έχω πιεί !!!!Μετά που ήπιαμε ξεσαλώσαμε κι αρχίσαμε να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να γελάμε. Δυστυχώς κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για το κατόρθωμά μας. Κάναμε αυτούς τους ανθρώπους να χαρούν και να γλεντήσουν. Τους κάναμε να νιώσουν ίσοι με εμάς. Εγώ πάντως που τους κοιτούσα τους έβλεπα ίσους με εμένα και με όλους. Γίναμε μία ολόκληρη παρέα. Ήταν μία υπέροχη εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη!!!
Αναστασία Παπαδοπούλου
Όταν φτάσαμε μας υποδέχθηκαν με χαρά. Πολλά άτομα βρίσκονταν εκεί και βοηθούσαν αλλά και άλλα τόσα περνούσαν τον χρόνο τους εκεί. Μάλιστα γνωρίζαμε και κάποιους. Μας ξενάγησαν στο κτίριο. Ήταν τεράστιο!!! Υπήρχαν πολλές αίθουσες διασκέδασης και δραστηριωτήτων .
Τα ΄΄παιδιά'' μας συστήνονταν και τους συστηνόμασταν κι εμείς. Κάποια μάλιστα μας αγκάλιαζαν και μας έδιναν το χέρι.Όταν τελείωσε η ξενάγηση, ξεκινήσαμε για την καφετέρια ''Με....νού''. Το μαγαζί αυτό ανήκει σε τρία αδέρφια. Τα δύο από αυτά είναι τυφλά και εκεί δουλεύει και μία κοπέλα ως σερβιτόρα με σύνδρομο ντάουν. Ήρθαν και τα ''παιδιά''μαζί μας. Το μαγαζί είχε επιτραπέζια κι έτσι πήραμε για να παίξουμε. Μας φέρανε τις σοκολάτες μας και τους χυμούς μας. Ήταν πραγματικά η καλύτερη σοκολάτα που έχω πιεί !!!!Μετά που ήπιαμε ξεσαλώσαμε κι αρχίσαμε να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να γελάμε. Δυστυχώς κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για το κατόρθωμά μας. Κάναμε αυτούς τους ανθρώπους να χαρούν και να γλεντήσουν. Τους κάναμε να νιώσουν ίσοι με εμάς. Εγώ πάντως που τους κοιτούσα τους έβλεπα ίσους με εμένα και με όλους. Γίναμε μία ολόκληρη παρέα. Ήταν μία υπέροχη εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη!!!
Αναστασία Παπαδοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου