Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!

Ήρθε η ώρα να παω στο γυμνάσιο . Τα συναισθήματα ανάμεικτα και τόσα πολλά !τα έξι χρόνια στο Δημοτικού ήρθαν επιτέλους στο τέλος τους . Περιμένω με πάρα πολύ ανυπομονησία το γυμνάσιο ! Σίγουρα θα κάνω καινούργιους φίλους και πλέον θεωρούμε μεγαλύτερη .Προς το παρόν είμαι ένα βήμα πίσω από το γυμνάσιο . Όμως πάντα σε ένα θέμα δεν υπάρχουν μόνο καλά.  Θα χάσω τους φίλους και τους συμμαθητές μου. Θα αφήσω πίσω εκείνες τις συναρπαστικές αναμνήσεις και δεν θα είναι τώρα, αλλά παρελθόν . Το μπουγέλο , τα παιχνίδια μας στα διαλείμματα και φυσικά τις βλακείες που κάναμε αλλά και κάνουμε ακόμη. είναι ένα καινούργιο κουτί ... Το κουτί του γυμνασίου ένα κουτί που με το χρόνο σιγά-σιγά ανοίγει και είναι γεμάτο εκπλήξεις θυμό και χαρές . Μπαίνω σε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου . Τα μαθήματα δυσκολότερα . Το σχολείο πιο απαιτητικό . Αλλά τι πειράζει ?χρόνος είναι θα περάσει!

Κωνσταντινα 

                   Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!!

                                                                                                                                                  Μεγάλωσα πια. Ήρθε ο καιρός να αποχαιρετίσω το δημοτικό  και… να πάω στο Γυμνάσιο. Στο Μουσικό Γυμνάσιο για την ακρίβεια. Είμαι πολύ αγχωμένος που θα βρεθώ σε ένα παντελώς άγνωστο μέρος για μένα, πολύ στενοχωρημένος που αφήνω το μέρος όπου πέρασα έξι ολόκληρα χρόνια, ενώ έχω εκατομμύρια ερωτήσεις: Πώς θα είναι εκεί; Θα δυσκολευτώ στα μαθήματα; Θα κάνω νέους φίλους ή θα είμαι μόνος; Θα μου αρέσει το φαγητό που σερβίρουν; Και πάνω από όλα θα περάσω τις εξετάσεις για το Μουσικό Γυμνάσιο ή θα καταλήξω σε άλλο; Έχω μεγάλη αγωνία για αυτές και ένας λόγος είναι ότι ντρέπομαι να τραγουδήσω μπροστά στους κριτές και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να παίξω ολόσωστα το κομμάτι μου στο πιάνο επίσης μπροστά σε αυτούς. Ένα άλλο θέμα μου είναι το σχόλασμα. Ποιος ξέρει, αφού μερικές μέρες σχολάω αργά το μεσημέρι, να προλαβαίνω να ολοκληρώνω όλα τα μαθήματα που μου βάζουν. Ένα τελευταίο μικροπρόβλημα που έχω είναι πως θα πρέπει να κάνω μια σχετικά μεγάλη διαδρομή από το σπίτι μου ως την στάση του λεωφορείου που πάει εκεί, και να είμαι πολύ προσεκτικός μιας και δεν είμαι συνηθισμένος να παίρνω τους δρόμους και προτιμώ το σπίτι μου. Αυτές είναι περίπου οι ανησυχίες μου για το Γυμνάσιο. Αλλά φαντάζομαι πως θα καταφέρω να τα ξεπεράσω όλα  αυτά και να περάσω άλλα έξι αξέχαστα χρόνια σε ένα νέο σχολείο!     

                                                                                                                      Αλέξανδρος