Γυμνάσιο σου έρχομαι!

   

    Είμαι σίγουρος ότι θα μου αρέσει πολύ το γυμνάσιο! 

  Έχω δώσει εξετάσεις στο μουσικό σχολείο Δράμας και τελικά πέρασα. Θα έχω μερικούς φίλους μου εκεί και θα γνωρίσω και καινούρια παιδιά. Θα μαθαίνω όργανα μουσικής και θα κάνω και μαθήματα. Τα μαθήματα θα είναι καινούρια όπως Αρχαία Ελληνικά, Βιολογία, Οδύσσεια και άλλα πολλά. 

    Θα πηγαίνω με το λεωφορείο γιατί το γυμνάσιο είναι έξω από την Δράμα. Είναι όμορφο σχολείο και είμαι σίγουρος ότι θα μου αρέσει πολύ! Λίγο στεναχωριέμαι που θα φύγω από το δημοτικό σχολείο γιατί εκεί ήμουν τόσα χρόνια, αλλά ήρθε ο καιρός να χαρούμε με αυτά που έρχονται μπροστά μας!

                                                    Ανδρέας

Γυμνάσιο σου έρχομαι...

                                                        Γυμνάσιο σου έρχομαι....
Το Γυμνάσιο θα είναι μάλλον μια ωραία εμπειρία και ανυπομονώ να την ζήσω. Οι σκέψεις που κάνω είναι ότι μεγαλώνω,  ότι θα αλλάξω της παρέες μου και τα ωράρια μου... Δεν είναι και άσχημο από ότι ξέρω αλλά επιτέλους θα το δω κι από μόνος μου. Το Γυμνάσιο μάλλον θα μου αρέσει πολύ....


Λαζαρος 

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ !!

Πάει πια το δημοτικό . Ανοίγει ένα καινούριο κεφάλαιο στην ζωή μας , το γυμνάσιο . Εκείνο το επιβλητικό , τεράστιο κτήριο που κοιτάμε με μισό μάτι και δεν μπορούμε να χωνέψουμε ότι σε μερικούς μήνες θα ξαναλέμε ότι πάμε πρώτη , όπως πριν έξι χρόνια και τώρα φεύγουμε γεμάτοι αναμνήσεις και χαμόγελα . Λίγους μήνες ακόμη και θα ξαναβρεθούμε σε εκείνη την αμήχανη θέση που ρωτάμε τους μεγαλύτερους ή τις δασκάλες για να μας βοηθήσουν να βρούμε την τάξη το κυλικείο , ακόμα και το προαύλιο !Μαθήματα , υποχρεώσεις ,  δουλειές . Αφήνουμε πίσω όλες αυτές τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουμε και πηγαίνουμε στο γυμνάσιο σαν μεγάλα , ώριμα παιδιά που δεν τα  χωράει άλλο το δημοτικό και συνεχίζουν στο γυμνάσιο . Πηδήξαμε μια βαθμίδα , ένα όνειρο . Και σαν ένας όμορφος , ψηλός , γαλανομάτης πρίγκιπας θα πηδήξουμε στο άλογο της θέλησης , θα κατατροπώσουμε τον δράκο των δυσκολιών  και θα σώσουμε την πριγκίπισσα  των ονείρων που ήταν φυλακισμένη στο  κάστρο της αδικίας και χάρη σε εμάς βγήκε . Για να κατατροπώσουμε αυτόν τον δράκο πρέπει κάποια στιγμή να δεχτούμε ότι δεν πάμε έκτη , αλλά πρώτη . Πρώτη ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ .

ΣΟΦΙΑ ΓΚΑΡΟΖΗ

Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!

Το δημοτικό σχεδόν τελείωσε. Σε λίγους μήνες θα πάμε γυμνάσιο νιώθω λίγο άγχος και λίγο χαρά. Χαρά γιατί θα κάνω νέους φίλους εκεί και άγχος γιατί στο γυμνάσιο θα ξεκινήσουμε νέα πράγματα και ποιο δύσκολα... Τώρα που μεγάλωσα λίγο η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να φύγω από το δημοτικό και ούτε θέλω να χάσω τους φίλους μου.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!!

Πάει το δημοτικό. Ήρθε η ώρα για το γυμνάσιο. Από εκεί που στο δημοτικό ήμασταν οι μεγαλύτεροι τώρα θα ξαναγίνουμε πρωτάκια αλλά όχι στο ίδιο σχολείο, σε ένα άλλο με περισσότερες απαιτήσεις. Ξεκινάν καινούρια μαθήματα πολύ πιο δύσκολα. Αλλά ευτυχώς η κυρία μας έχει φροντίσει να μας φανούν παιχνιδάκι. Αυτό όμως που με στεναχωρεί είναι ότι θα χωριστώ από τους φίλους μου. Θα κάνω καινούριους όμως και θα κάνουν και αυτοί. Θα ξεκινήσει μια καινούρια ζωή για μας, μια ζωή γύρω από καινούρια άτομα. Βάλτε ζώνη για το ταξίδι μας στο γυμνάσιο.

                                         Αναστασία Παπαδοπούλου

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΝ ΗΤΑΝ......

Ήρωας, θα ήταν ο μικρός Νικόλας

Χρώμα, θα ήταν το λαχανί ένα χρώμα που έχει πολύ το σχολείο μας

Ήχος, θα ήταν οι χαρούμενες φωνές των παιδιών στο διάλειμμα

Γεύση, θα ήταν η τσιχλόφουσκα όπου όσο την απαγορεύουν στο σχολείο τόσο την φέρνουν τα παιδιά

Ρούχο, θα ήταν η στολή που φορούσαν τα παλιά χρόνια τα παιδιά

                                                     Αναστασία Παπαδοπούλου

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

  Πέρασαν και αυτά τα χρόνια. Πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε. Γεμάτο με τις χαρές και τις λύπες μας. Τώρα που σας μιλάω για αυτά είναι σαν να ξεφυλλίζω ένα βιβλίο που έχουμε γράψει τι έχουμε κάνει αυτές τις όμορφες χρονιές.
  Έχουμε πάει αυτές τις ωραίες εκδρομές και στο τέλος δεν θέλαμε να φύγουμε,τις καλοκαιρινές και χριστουγεννιάτικες γιορτές που όλοι έχουν να λένε καλά λόγια. Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι όχι μόνοι μας αλλά σε συνεργασία και με άλλα σχολεία κατακτήσαμε ένα ρεκόρ Γκίνες!!!Μπορείτε να μου πείτε κάποιο άλλο σχολείο που να το έχει κάνει αυτό???Φυσικά έχουμε κάνει και πράγματα σαν τάξη όπως το να πάμε στην ένωση κυριών για να βοηθήσουμε, στον Άγιο Σάββα που έχει άτομα με ειδικές ανάγκες και μετά με αυτά τα άτομα στην καφετέρεια Μενού. 
  Εκτός από τις δραστηριότητες όμως κάτι πιο σημαντικό, αποκτήσαμε φιλίες και στενές σχέσεις. Κάτι που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Άλλωστε το έχω ξαναπεί *ξεχνιέστε εσείς?*

                                                                Αναστασία Παπαδοπούλου

ΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΗΤΑΝ :

Ήρωας θα ήταν η Τίνκερμπελ  μια τσαχπίνα νεραϊδούλα που λάμπει στο σκοτάδι [ όπως εμείς .]

Χρώμα θα ήταν πολύχρωμο όπως οι αναμνήσεις μας .

Ήχος θα ήταν ο απαλός χτύπος του μολυβιού στο τετράδιο όσο οι μαθητές γράφουν .

Ρούχο θα ήταν μία άσπρη μπλούζα που ζωγράφισαν με στένσιλ όλα τα παιδιά .

Γεύση θα ήταν το κάθε πρωινό που συνόδευε τα μυστικά , τους ενθουσιασμούς και τις εκπλήξεις του διαλλείματος

ΣΟΦΙΑ ΓΚΑΡΟΖΗ

Γυμνασιο σου ερχομαστε

Έφτασε ο καιρός για να πάω στο γυμνάσιο .Στο  γυμνάσιο θα κάνω καινούριους φίλους  όχι ότι θα ξεχάσω τους παλιούς ,θα κάνω καινούρια μαθήματα και άλλα πολλά πράγματα . Πιστεύω ότι στο γυμνάσιο θα περάσω ωραία.

ΗΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

Δημοτικο αν ειναι....

ήρωας...θα ήταν ο ήρωας της γνώσης και της εκπαίδευσης

χρώμα...θα ήταν το ανοιχτό μπλε

ήχος...θα ήταν μια χαλαρή μουσική σαν αυτί που μας έβαζε η κυρία μας στα τεστ.

γεύση...θα ήταν η γεύση από ένα γλυκό όπως τα γλυκά χρονιά που μας χάρισε το δημοτικό 

ρούχο...θα ήταν μια μπλούζα που θα έλεγε δημοτικό .

ΗΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΙΝΙΔΙΣ

Αποχαιρετώντας το δημοτικό

Πέρασα 6 υπέροχα χρόνια με τους συμμαθητές μου και με όλες  της κυρίες μου. Όταν ήμουν πρώτη δημοτικού δεν ήθελα να έρθω και τώρα δεν θέλω να φύγω. Πέρασα πολύ ωραίες στιγμές όπως τότε που πήραμε το ρεκόρ γκίνες άλλα και στιγμές που δεν ήταν και πολύ καλές. Τώρα όμως κάπου εδώ τέλειωνε όλο αυτό το ταξίδι του δημοτικού και αρχίζει  ένα άλλο αυτό του γυμνάσιου. Θα μου λείψουν όλα αυτά που κάναμε που  παίζαμε όλη μαζί, όλες η καλοκαιρινές και χειμωνιάτικες γιορτές , της εκδρομές που κάναμε στην Θεσσαλονίκη και τότε που πήγαμε στο πλανητάριο όλα θα τα θυμάμαι για πάντα .

ΗΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΤΙΝΙΔΗΣ

                                                    Γυμνάσιο σου ερχόμαστε                                                                                                                                                                                                                                        Τέλος το δημοτικό.Είμαι πια γυμνάσιο από την μια είμαι χαρούμενος και απο την άλλη στεναχωρημένος.Είμαι χαρούμενος γιατί θα γνωρίσω καινούργιους φίλους,θα πάω σε ένα καινούργιο σχολείο,θα κάνω καινούργια μαθήματα όπως χημεία,βιολογία,οδύσσεια,αρχαία και άλλα πρωτόγνωρα πράγματα. Απο την άλλη όμως θα χάσω φίλους,δασκάλες και άλλα πολλά πράγματα απο το το δημοτικό.Επίσης είμαι και αγχωμένος γιατί δεν ξέρω πως θα είναι αυτό το σχολείο.Ελπίζω αυτά τα 3 χρόνια στο 5ο γυμνάσιο να περάσουν τέλεια.Μια περιπέτεια αρχίζει,μια καινούργια αρχή ξεκινάει σε ένα νέο σχολείο.



ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!

  Λίγος καιρός έμεινε για να πάω στο Γυμνάσιο. Τον Σεπτέμβριο θα βρεθώ ξαφνικά μετά από 6 χρόνια στο δημοτικό, σε ένα καινούριο σχολείο. Όλα καινούρια. καινούριοι φίλοι, καινούριοι δάσκαλοι ή καλύτερα όπως θα τους λέμε ύστερα καθηγητές, καινούρια μαθήματα και πιο πολλά...
   Τα συναισθήματά μου είναι πολλά. Από τη μία, στεναχωριέμαι γιατί θα χάσω τους περισσότερους φίλους μου αλλά από την άλλη, θέλω να γνωρίσω καινούριους φίλους και παρέες και να κάνω μία ακόμη νέα αρχή. Έχω επίσης πολλή αγωνία να δω πως θα είναι τα μαθήματα εκεί και οι καθηγητές. Άραγε θα είναι δύσκολα τα πράγματα; Θα ζοριστώ καθόλου; Θα είναι αυστηροί οι καθηγητές; Έχω πολλές απορίες, οι οποίες θα μου λυθούν σε λίγο καιρό. Χαίρομαι βέβαια, επειδή θα είμαι πιο μεγάλη τώρα. Θα πηγαίνω Γυμνάσιο!
   Δεν φοβάμαι για το Γυμνάσιο. Σκέφτομαι μόνο θετικά και ελπίζω για τα καλύτερα!



                                     Μαγδαληνή Ιωαννίδου 

Αν το δημοτικό ήταν....

Ήρωας θα ήταν ο Μπομπ σφουγγαρακης

 επειδή γελάει συνέχει σαν τα παιδια

Χρώμα θα ήταν σίγουρα κάποιο ανοιχτό χρώμα που δείχνει την χαρά 

Ήχος θα ήταν οι χαρωπες φωνές των παιδιών στα διάλειμματα 

Γεύση θα ήταν κάποιο σνακ σαν αυτά που παιρνου

οι μαθητές στο σχολείο 

Ρούχο θα ήταν ένα μπλουζάκι που καθε

χρόνο μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν οι μαθητές 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ 

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Τελειώνοντας το δημοτικό όλες οι μνήμες των προηγούμενων τάξεων, φουρτουνιασμένες στο μυαλό μου περιμένοντας να σκορπιστούν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού για να ομορφύνουν και να εμπλουτίσουν την αναμονή μου για το γυμνάσιο με χαμόγελα και αναμνήσεις. Όχι μόνο σαν κτήριο αλλά και σαν ανάμνηση. Θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου μαζί με ότι πέρασα μέσα αλλά και έξω από αυτό σε αυτά τα έξι μαγικά χρόνια. Μου είναι δύσκολο να μας φανταστώ στο γυμνάσιο όλους μαζί και τους 16. Σε αυτά τα 6 χρόνια διδάχτηκα, γιόρτασα, έπαιξα, τραγούδησα. Νιώθω πως σιγά σιγά όλα αυτά αναδύονται στο μυαλό μου και μου θυμίζουν τα όμορφα σχολικά χρόνια που έζησα και θα θυμάμαι για πάντα. Ο καθένας μας μια διαφορετική προσωπικότητα. Ο καθένας μας θα περάσει την θύρα του δημοτικού για τελευταία φορά σε μόλις 4 σχολικές μέρες. Εκείνη την πράσινη πορτούλα τα ταλαιπωρημένη από το άνοιξε κλείσε που πριν από 6 χρόνια την περάσαμε όλο καμάρι που φοιτούσαμε στο <<μεγάλο σχολείο>> όπως λέγαμε και που έχουμε περάσει τόσες φορές όσο είχαμε σχολείο. Κρίμα που θα αναγκαστούμε να περνάμε άλλη πόρτα. Μνήμες όπως η γνωριμία  μου με την τάξη , οι δασκάλες μου, η κατάκτηση του ρεκόρ Γκίνες, η εφημερίδα και το μπλογκ μας, οι γιορτές, οι τσακωμοί και πολλά ακόμη θα μείνουν αποθηκευμένα στο μυαλό μου αλλά πάνω απ όλα στην καρδιά μου.

ΣΟΦΙΑ ΓΚΑΡΟΖΗ  

                                                  Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!

Ήρθε η ώρα να παω στο γυμνάσιο . Τα συναισθήματα ανάμεικτα και τόσα πολλά !τα έξι χρόνια στο Δημοτικού ήρθαν επιτέλους στο τέλος τους . Περιμένω με πάρα πολύ ανυπομονησία το γυμνάσιο ! Σίγουρα θα κάνω καινούργιους φίλους και πλέον θεωρούμε μεγαλύτερη .Προς το παρόν είμαι ένα βήμα πίσω από το γυμνάσιο . Όμως πάντα σε ένα θέμα δεν υπάρχουν μόνο καλά.  Θα χάσω τους φίλους και τους συμμαθητές μου. Θα αφήσω πίσω εκείνες τις συναρπαστικές αναμνήσεις και δεν θα είναι τώρα, αλλά παρελθόν . Το μπουγέλο , τα παιχνίδια μας στα διαλείμματα και φυσικά τις βλακείες που κάναμε αλλά και κάνουμε ακόμη. είναι ένα καινούργιο κουτί ... Το κουτί του γυμνασίου ένα κουτί που με το χρόνο σιγά-σιγά ανοίγει και είναι γεμάτο εκπλήξεις θυμό και χαρές . Μπαίνω σε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου . Τα μαθήματα δυσκολότερα . Το σχολείο πιο απαιτητικό . Αλλά τι πειράζει ?χρόνος είναι θα περάσει!

Κωνσταντινα 

                                        Αποχαιρετώντας το δημοτικό!!

Επιτέλους το πρώτο τεύχος του βαριού βιβλίου τελείωσε. Σίγουρα αξέχαστη η ιστορία που κρατεί εκεί . Η ιστορία της ζωής μου στα ωραιότερα χρόνια ενός ανθρώπου .Το δημοτικό. Σίγουρα θα Θυμάμαι όλες τις στιγμές χαράς και λύπης . Του θυμού και της ντροπής .Της αμηχανίας και ενθουσιασμού. Γιατί αυτές οι αναμνήσεις είναι πολύ σημαντικές στον άνθρωπο . Ήρθα σε ένα σχολείο πολύ ιδιαίτερο από τα άλλα . Σε ένα σχολείο που κατάλαβα ότι δεν είναι μόνο μάθηση και ανάγνωση αλλά και διασκέδαση. Θυμάμαι πολύ έντονα αυτά τα τελευταία δύο χρόνια . Όπως το GUINESS . Mε μεγάλη ταλαιπωρία για να μαζέψουμε τα απαραίτητα αλλά άξιζε τον κόπο .Δείξαμε σε όλα τα παιδιά πως όλοι είναι ίσοι .τραγουδήσαμε, χορέψαμε, γλεντήσαμε, φάγαμε ήπιαμε και παίξαμε .Θα μου λείψει πολύ αυτό το μέρος .Ειδικά το ολοήμερο . Είδα πως ποδόσφαιρο δεν μπορούν να παίξουν μόνο τα αγόρια αλλά και τα κορίτσια . Παίζαμε πολύ συχνά τα μεσημέρια !!! Όμως τα ωραία κάποτε τελειώνουν . Είμαι έτοιμη να μπω στο γυμνάσιο και να δημιουργήσω και άλλες πολλές αναμνήσεις .Όλα πήγαν τόσο ευχάριστα αυτά τα χρόνια !Ελπίζω να πετύχω έτσι και στο γυμνάσιο αλλά και στη ζωή μου . Ομαλά και τόσο ωραία όσο το δημοτικό!

Κωνσταντίνα

Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!

Μεγαλώσαμε πια,δεν είμαστε μικρά παιδιά.Δεν παίζουμε με κούκλες και με αμαξάκια,έχουμε μπει στον κόσμο των κινητών.Θα είναι δύσκολο να προσαρμοστούμε στην νέα ζωή.Το γυμνάσιο είναι ένα τεράστιο και ευρύχωρο κουτί που έχει μέσα εκατομμύρια καινούρια πράγματα και πληροφορίες.Θα αρχίσουμε να τα αναγνωρίζουμε σιγά σιγά.Νέοι φίλοι,νέα μαθήματα,νέες συμπεριφορές.Τα συναισθήματα  είναι ανάμικτα.Χαρά,νοσταλγία,θυμός,φόβος,λύπη.Όλα αυτά γίνονται ένα μεγάλο σύννεφο στο μυαλό μου και δεν με αφήνουν να σκεφτώ.Θα μου λείψουν οι φίλοι μου,ακόμη και αυτοί που δεν έκανα τόση παρέα.Τα δάκρυα θα κυλάνε σαν ποτάμι.Στεναχωριέμαι πραγματικά που αφήνω την παιδική μου ηλικία και τους φίλους μου.Ελπίζω όμως να κρατηθούν αυτές οι φιλίες γιατί ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτά τα παιδιά!

Μαρίνα Βλαχοπούλου

Γυμνάσιο σου έρχομαι

Είμαι πολύ χαρούμενος επειδή θα πάω του χρόνου στο γυμνάσιο θα γνωρίσω καλούς φίλους, θα γνωρίσω, νέες παρέες, και θα γνωρίσω νέους δασκάλους. Εκεί θα μας βάζουν πολλά μαθήματα για το σπίτι και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα θα κάνουμε στο γυμνάσιο. Θα κάνουμε εκδηλώσεις πολλές δραστηριοτητες  σε σχέση με την μουσική διότι θα πάω του χρόνου στο Μουσικό σχολείο Δράμας. Εκεί θα μάθω λαϊκά και παραδοσιακά όργανα θα τραγουδάμε και θα περάσουμε καλά. Το πρωί που θα πηγαίνω στο μουσικό με το λεωφορείο από το σπίτι μου και μέσα σε αυτό θα συζητάω με τους φίλους μας τα νέα μας.      

Αν το δημοτικό ήταν...

Αν το δημοτικό ήταν χρώμα θα ήταν το πορτοκάλι

Αν το δημοτικό ήταν ήρωάς θα ήταν η Mary Poppins

Αν το δημοτικό ήταν γεύση θα ήταν αυτό το λαχταριστό κρουασάν που τρώμε κάθε πρωί

Αν το δημοτικό ήταν ήχος θα ήταν ο ήχος που κάνει το κουδούνι για να βγούμε διάλειμμα

Αν το δημοτικό ήταν ρούχο θα ήταν παλτό που αγκαλιάζει όλα τα παιδιά

                                Νεφέλη Βουγιουκα 

Αποχαιρετώντας το δημοτικό

Πέρασα πάρα Πολύ ωραία στα χρόνια του δημοτικού όλες οι στιγμές μας όλες οι εκδρομές ήταν ξεχωριστές και απίθανες. Θα χαθούμε στο γυμνάσιο και λυπάμαι αρκετά αλλά και στο γυμνάσιο θα ήμαστε μια χαρά. Η ζωή είναι όλη μπροστά μας.
                                  Νεφέλη Βουγιουκα 

Αν ήταν το δημοτικό...

  Αν το δημοτικό ήταν γεύση, θα ήταν το τοστ που τρώμε στο διάλειμμα. 
  Αν το δημοτικό ήταν ήρωας θα ήταν ο μικρός Νικόλας
  Αν το δημοτικό ήταν χρώμα θα ήταν το μπλε
  Αν το δημοτικό ήταν ήχος θα ήταν το κουδούνι που αλλάζουν οι ώρες ή του διαλείμματος 
  Αν το δημοτικό ήταν ρούχο, θα ήταν η ποδιά που φορούσαν στα παλιά τα χρόνια


Σοφία Β.

Αποχαιρετώντας το δημοτικό

           Και είμαστε την έκτη τάξη πλέον. Τελευταία χρονιά και η νοσταλγία χτυπάει στην καρδιά. Θα πάμε στο γυμνάσιο λοιπόν.., Και αυτές είναι κάποιες από τις αναμνήσεις μου.
      Πρώτη δημοτικού και πρωτομπαίνουμε στην τάξη μας. Που να ξέραμε πως μας περίμεναν 6 υπέροχα χρόνια? Κάποιες άλλες αναμνήσεις που είχα είναι τα μαγειρέματα που κάναμε, ο εθελοντισμός μας σε πολλά και διάφορα μέρη, η νέα μας τάξη, η κάθε γιορτή,η εφημερίδα μας και πολλά άλλα.
      Παρόλο που τσακωνόμασταν με τους φίλους μου, μετά τα ξαναβρίσκαμε. Και αυτή είναι μια από τις πολλές μαγείες της φιλίας. Ακόμα θα θυμάμαι τις στιγμές που γελούσαμε σαν να μην υπήρχε αύριο!
      Είχα πολύ καλές κυρίες και οι τρεις τους με έμαθαν πολλά πράγματα. Πιστεύω πως θα είναι χαρούμενες από την απόδοση του κάθε ενός.
      Ανέπτυξα τον εαυτό μου στο δημοτικό. Βρήκα επιτέλους τι μου αρέσει και τι όχι. Βρήκα 17 ανθρώπους που λάτρεψα.Βρήκα επίσης πολλά αγαπημένα μου πράγματα , όπως το αγαπημένο μου μάθημα.
       Όλα αυτά και πολλά ακόμα θα είναι μια ανάμνηση μόλις βγούμε από την πόρτα του δημοτικού. Μετά ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή. Το γυμνάσιο. Κλείνοντας για το τελευταίο μου άρθρο στην εφημερίδα μας, με αγάπη Σοφία.

 Σοφία Β.

Αν το δημοτικό ήταν...

Αν το δημοτικό ήταν ήρωας:Η διπλανή μου που πάντα με σώζει την ώρα του τεστ

                               Χρώμα:Το μπλε

                                  ήχος:Το γέλιο που ακούγεται την ώρα του μαθήματος

                                Γεύση:τα πατατάκια

                                  Ρούχο:το αγαπημένο μου τζιν

Μαρίνα Βλαχοπούλου

Αντίο δημοτικό!

Δυστηχώς  το δημοτικό τελειώνει με ένα όχι και τόσο αίσιο τέλος.Θα αποχαιρετήσω τους φίλους μου με μια μάσκα και δεν θα μπορώ να τους αγκαλιάσω.Λόγω κορονοιου θα πρέπει να κρατήσω 2 μέτρα απόσταση από τους φίλους μου.Θα μου λείψουν όμως τα πάντα.Ακόμη και η ποιό μικρή γελοία λεπτομέρεια.Ακόμη και εκείνο το κρύο αστείο που θα κάνει ο Γιάννης.Εκείνο το χαρακτηριστικό βλέμμα με την Αναστασία που καταλάβαμε τα πάντα.Εκείνη την γκριμάτσα ππου θα κάνω με τους απέναντι.Ο ήχος που θα ακουστεί απο το θρανίο του Ανδρέα ενώ θα παίζει με ένα από τα παιχνίδια του...Όλα αυτά...Αξέχαστο θα μου μείνει το ολοήμερο που γελούσαμε 2 ώρες συνεχόμενα χωρίς σταματημό ,που βγάζαμε όλα τα άπλυτα στην φόρα,εκεί έμαθα να παίζω μπάλα!Οι κυρίες μου μου έμαθαν πως να ζω στον κόσμο.Κάναμε αμέτρητες δραστηριότητες,συμμετάσχαμε σε διαγωνισμούς ,κάναμε πράγματα με διαφορετικούς τρόπους.Άπειρες στιγμές...Πάνω από όλα όμως είναι οι φιλίες που έκανα.Γνώρισα άτομα που με κάνουν να χαμογελάω καθημερινά στην ζωή μου και θα τα αγαπώ για πάντα.Άλλα όμως άτομα εύχομαι να μην τα είχα γνωρίσει ποτέ στην ζωή μου.Πάντα όμως θα μου μείνουν στην καρδιά μου όλες αυτές οι στιγμές!

Μαρίνα Βλαχοπούλου

                   Γυμνάσιο σου ερχόμαστε!!!

                                                                                                                                                  Μεγάλωσα πια. Ήρθε ο καιρός να αποχαιρετίσω το δημοτικό  και… να πάω στο Γυμνάσιο. Στο Μουσικό Γυμνάσιο για την ακρίβεια. Είμαι πολύ αγχωμένος που θα βρεθώ σε ένα παντελώς άγνωστο μέρος για μένα, πολύ στενοχωρημένος που αφήνω το μέρος όπου πέρασα έξι ολόκληρα χρόνια, ενώ έχω εκατομμύρια ερωτήσεις: Πώς θα είναι εκεί; Θα δυσκολευτώ στα μαθήματα; Θα κάνω νέους φίλους ή θα είμαι μόνος; Θα μου αρέσει το φαγητό που σερβίρουν; Και πάνω από όλα θα περάσω τις εξετάσεις για το Μουσικό Γυμνάσιο ή θα καταλήξω σε άλλο; Έχω μεγάλη αγωνία για αυτές και ένας λόγος είναι ότι ντρέπομαι να τραγουδήσω μπροστά στους κριτές και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να παίξω ολόσωστα το κομμάτι μου στο πιάνο επίσης μπροστά σε αυτούς. Ένα άλλο θέμα μου είναι το σχόλασμα. Ποιος ξέρει, αφού μερικές μέρες σχολάω αργά το μεσημέρι, να προλαβαίνω να ολοκληρώνω όλα τα μαθήματα που μου βάζουν. Ένα τελευταίο μικροπρόβλημα που έχω είναι πως θα πρέπει να κάνω μια σχετικά μεγάλη διαδρομή από το σπίτι μου ως την στάση του λεωφορείου που πάει εκεί, και να είμαι πολύ προσεκτικός μιας και δεν είμαι συνηθισμένος να παίρνω τους δρόμους και προτιμώ το σπίτι μου. Αυτές είναι περίπου οι ανησυχίες μου για το Γυμνάσιο. Αλλά φαντάζομαι πως θα καταφέρω να τα ξεπεράσω όλα  αυτά και να περάσω άλλα έξι αξέχαστα χρόνια σε ένα νέο σχολείο!     

                                                                                                                      Αλέξανδρος              

Αποχαιρετώντας το δημοτικό...

    Το δημοτικό ποτέ δεν θα το ξεχάσω. Έξι χρόνια κι ακόμη δεν θέλω να φύγω. Μου έχουν μείνει πολλές αναμνήσεις, το ρεκόρ γκίνες,όλες οι γιορτές που κάναμε στο τέλος της χρονιάς για το καλοκαίρι, η ταινία που κάναμε, το πορτοκαλόμηλο, και πολλά άλλα. Θα μου λείψει πολύ το δημοτικό με τόσες αναμνήσεις,  αλλά ήρθε η ώρα για το γυμνάσιο.
      
    Το δημοτικό:
- Αν ήταν χρώμα είναι πολύχρωμο γιατί έχει τόσα παιδιά με διαφορετικά ρούχα.
-Αν ήταν ήχος, θα ήταν το καλημέρα που λέμε όλοι μαζί το πρωί στο σχολείο.
-Αν ήταν γεύση, θα ήταν σάντουιτς γιατί τα πιο πολλά παιδιά στο διάλειμμα έχουν σάντουιτς.  
- Αν ήταν ρούχο θα ήταν το παντελόνι και μπλούζα γεμάτα γράμματα και αριθμούς.
- Αν ήταν ήρωας θα ήταν ένας ήρωας που θα ονομαζόταν Γραμματόσημος και οι δυνάμεις του θα ήταν να πετάει γράμματα στους αντιπάλους του. 


                                                           Ανδρέας 

                                                ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

ΑΝ ΗΤΑΝ ΧΡΩΜΑ
Το δημοτικό αν ήταν χρώμα θα ήταν ένα ανοιχτό γιατί όλες οι στιγμές του δημοτικού είναι χαρούμενες και το χρώμα που για μένα ταιριάζει είναι το γαλάζιο...του ουρανού και της θάλασσας.

ΑΝ ΗΤΑΝ ΗΧΟΣ
Το δημοτικό αν ήταν ήχος θα ήταν ο ήχος που ακούγεται όταν γελάμε,όταν κλαίμε.όταν είμαστε χαρούμενοι ακόμη και ο ήχος από τις φωνές των δασκάλων όταν μας μάλωναν

ΑΝ ΗΤΑΝ ΓΕΥΣΗ
Το δημοτικό αν ήταν γεύση θα ήταν η πιο γλυκιά γεύση για όλες τις στιγμές εκείνες που ήμουν χαρούμενος.

ΑΝ ΗΤΑΝ ΡΟΥΧΑ
Το δημοτικό αν ήταν ρουχο για μένα θα ήταν μια πολύχρωμη μπλούζα  γιατί όλες οι στιγμές που πέρασα ήταν διαφορετικές.

ΑΝ ΗΤΑΝ ΗΡΩΑΣ
Το δημοτικό αν ήταν ήρωας θα ήταν ενας ήρωας της διδασκαλίαςπου μας έμαθε να γράφουμε να διαβάζουμε να συμπεριφερόμαστε να συνεργαζόμαστε και πολλά ακόμη πράγματα.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

                                ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Το δημοτικό τελείωσε με έξι χρόνια όμορφα που πέρασαν πόλυ γρήγορα,πότε ήμουν πρώτη πότε έφτασα έκτη .....Κάποια πράγματα όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ όπως τις γιορτές που κάναμε,τις δραστηριότητες,τα διαλείμματα  και γενικά όλες τις στιγμές που ήταν φανταστικές ακόμη και οι μέρες που ήταν δύσκολες.Δεν θα ξεχάσω επίσης ποτέ όλους τους δασκάλους και δασκάλες και φυσικά τους συμμαθητές μου.Αυτά τα έξι χρόνια ήταν τα καλύτερα και τέλος θέλω να ευχηθώ σε όλους να χαίρεστε την κάθε σας στιγμή....ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Αποχεραιτοντας το δημοτικό

Το δημοτικό ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία γελάσαμε, κλάψαμε, τσακώθηκαμε αλλά τώρα περεασανε αυτά και πρέπει να φύγουμε, γιατί τα χρόνια πέρασαν και δεν το καταλαβαίνουμε. Τώρα πάμε γυμνάσιο, εδώ στο δημοτικό ήρθαμε ένα μέτρο ύψος και και φεύγουμε μισό μέτρο  ψηλοτεροι. Τώρα ειμαστε οι μεγάλοι αλλά του χρόνου θα είμαστε πάλι οι μικροί. Φεύγοντας από το δημοτικό θα αφήσω πίσω τους τσακωμούς και ότι κακό έγινε, θα πάρω μαζί μου στο γυμνάσιο τους διαγωνισμούς που συμμετείχαμε, το Guiness που κατακτησαμε και η καινούρια μας τάξη αλλά το πιο σημαντικό τους συμμαθητές μου. Επίσης δεν θα ξεχάσω την εφημερίδα μας που άρεσε στους περισσότερους και τις δασκάλες μας που μας έκαναν σωστούς μαθητές. Το μόνο πράγμα που με στεναχωρεί στο δημοτικό είναι τα παιδιά που έπρεπε να φύγουν από το σχολείο και εκδρομή στην Αθήνα που δεν έγινε ποτέ. Μα αυτό που θα μου λείψει περισσότερο είναι αυτές οι χριστουγεννιατικες και καλοκαιρινές γιορτές με τα τόσο ωραία σκετς που κάναμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ 

Αποχερετωντας το δημοτικό

Έμειναν δυο εβδομάδες για να τελειώσουμε το δημοτικό δηλαδή τώρα. Λέμε ότι είμαστε τα πρωτάκια του δημοτικού όλα αυτά τα πράγματα οι εκδηλώσεις και η δραστηριοτητες που κάναμε στο δημοτικό σταματούν μέσα σε ένα καλοκαίρι. Αλλα ποτέ δεν θα τα ξεχνάμε όλα αυτά γιατί είναι αναμνήσεις. Αυτό που θα θυμάμαι περισσότερο από τα άλλα θα είναι ότι γυρίσαμε μια ταινία μικρού μήκους με τον Κωστή Μελιαδη, επισης θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την Κ.Α. Ελένη που μας έμαθε πολλά πράγματα από τι οι άλλοι δάσκαλοι. Στο σχολείο πηγαίνουμε όχι μόνο για να μάθουμε γλώσσα και μαθηματικά αλλά και για να ευχαριστιωμαστε κύριος μας το αποδηξε  πέρσι αλλά και φέτος. Στεναχωριεμαι επιδει θα φύγουμε από το δημοτικό αλλά θα τα θυμόμαστε όλα. Λοιπών σας χερεταμαι και να μην μας ξεχάσετε.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      Άγγελος Χαλκιοπουλος             

                            Το δημοτικό

Αν ήταν...

Χρώμα;  θα ήταν το άσπρο.

Ήχος; θα ήταν η φωνή τις κυρίας.

Γεύση; θα ήταν μια γεύση που γεμίζει με μια κουταλιά.

Ρούχο; θα ήταν ένα ρούχο που για να το πάρεις πρέπει να κάνεις πράξεις μαθηματικών.

Ήρωας; θα ήταν ο μαθηματικούλης.

Αργυρώ.Λημναίου

        Αποχαιρετώντας το δημοτικό

Οι αναμνήσεις είναι πολλές και ωραίες .
  Σπάσαμε το ρεκόρ γκίνες ,πήγαμε στην ένωση κυριών ,φτιάξαμε φαγητά,κάναμε εκδηλώσεις .κλειστήκαμε στα σπίτια μας και κάναμε online μαθήματα .Αλλάξαμε την τάξη μας. τα χρόνια του δημοτικού δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.

Αργυρώ .Λημναίου

Αν ήταν...

                                             Αν ήταν...
Αν το δημοτικό ήταν χρώμα θα ήταν το χρώμα του ουράνιου τόξου...

Αν το δημοτικό ήταν ήχος θα ήταν οι φωνές που γελάμε από τα αστεία των φίλων μας...

Αν το δημοτικό γεύση θα ήταν μια γλυκιά γεύση σαν της σοκολάτας...

Αν το δημοτικό ήταν ρούχο θα ήταν η μπλούζα και το παντελόνι που φοράω γρήγορα κάθε πρωί...

Αν το δημοτικό ήταν ήρωας θα ήταν ο ήρωας που μας έμαθε γράμματα, αριθμούς, προπεδεια και αντωνυμιες...

Λαζαρος

Το δημοτικό τελειώνει....

                                   Το δημοτικό τελειώνει...
Το δημοτικό τελειώνει, το Γυμνάσιο αρχίζει. Είμαι χαρούμενος που φεύγω είμαι λυπημένος που δεν μένω. Το δημοτικό ήταν φοβερό με όλες τις πολύ  καλές δασκάλες που μας τυχανε. Στο δημοτικό παιρασαμε ωραία παιδικά χρόνια. Μακάρι το ίδιο να συμβεί και στο Γυμνάσιο. Τα 2 τελευταία χρόνια του Δημοτικού πέρασαν πολύ γρήγορα αφού καναμε τόσα πολλά που δεν μπορώ να τα ξεχάσω αλλά ούτε να τα θυμηθώ. Μακάρι όλες οι τάξεις να περάσουν τόσα καλά όσο κι εμείς.

Λαζαρος

                                Το δημοτικό

Αν ήταν χρώμα θα ήταν, όλα μα όλα τα χρώματα και οι αποχρώσεις του κόσμου.

Αν  ήταν ήχος θα ήταν, ο ήχος παιδιών που παίζουν και φωνάζουν.

Αν ήταν γεύση θα ήταν, τα κεκάκια και τα γλυκά που φτιάχνουμε στην κουζίνα του σχολείου.

Αν ήταν ρούχο θα ήταν, μια παρδαλή και περίεργη μπλούζα.

Αν ήταν ήρωας θα ήταν, θα ήταν ένας πολεμιστής που θα κρατούσε ένα μολύβι σαν σπαθί και μια σβήστρα για να σβήνει τους κακούς.  

Το δημοτικό

 Αν ήταν...


χρώμα :  Θα ήταν ένα χαρούμενο χρώμα, όπως το πορτοκαλί!

ήχος :  Θα ήταν οι φωνές των παιδιών στο διάλειμμα.

γεύση :  Θα ήταν η γεύση του τοστ που υπήρχε στο κυλικείο

ρούχο :  Θα ήταν τα καπέλα που φορούσαν   όλα τα παιδιά το καλοκαίρι.

ήρωας :  Θα ήταν οι δάσκαλοι που μας μαθαίνουν τόσα πολλά και είναι πραγματικοί ήρωες!


 
                       Μαγδαληνή Ιωαννίδου 

Αποχερετώντας το δημοτικό

   Τώρα που φεύγω από το δημοτικό θα έχω να θυμάμαι πάρα πολλά πράγματα. Τόσες αναμνήσεις, εμπειρίες... Δεν ξέρω τι να πρώτο σκεφτώ! Όλα αυτά τα 6 χρόνια  πέρασα πολλά. Εκδρομές, μικρές και μεγάλες, γέλια, χαρές, λύπες, τσακωμούς...
   Τα τελευταία όμως 2 χρόνια, πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν τα καλύτερα που θα μπορούσα να έχω! Πρώτα απ' όλα, είχα την καλύτερη δασκάλα, την κ. Ελένη. Μας έμαθε πολλά καινούρια πράγματα με διασκεδαστικό τρόπο, μας άφηνε να τρώμε και να πίνουμε μέσα στην τάξη και μας έβαζε μουσική όταν κάναμε τις ασκήσεις μας, που εμένα με χαλάρωνε αρκετά και συγκεντρωνόμουν πιο εύκολα. Επίσης κάναμε πολλές δραστηριότητες με την κ. Ελένη που άλλα παιδιά δεν έκαναν. Κατακτήσαμε το ρεκόρ Γκίνες, γυρίσαμε την ταινία μας, "το Πορτοκαλόμηλο", που είναι μια από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις, τραγουδήσαμε στις εκδηλώσεις της Ένωσης Κυριών και πολλά άλλα.
    Στεναχωριέμαι που αφήνω το δημοτικό γιατί εδώ έχω περάσει πολλά άλλα πιστεύω πως πρέπει να κάνω μια καινούρια αρχή. Θα περνάω από το σχολείο μου και θα μου έρχονται στο μυαλό όλες οι αναμνήσεις που πέρασα εκεί. Κρατάω μόνο τα καλά και προχωράω!



                               Μαγδαληνή Ιωαννίδου

                                          Αποχαιρετώντας  το δημοτικό

Τα χρόνια που πέρασα στο δημοτικό πιστεύω τώρα  πια  πως ήταν τα καλύτερα. Πόσο θα ήθελα να έμενα για πάντα εδώ! Έκανα τόσα πολλά και διάφορα πράγματα! Αυτά που θα μου μείνουν σίγουρα είναι όταν κατακτήσαμε το ρεκόρ Guinness, παίζοντας το επιτραπέζιο παιχνίδι  <<Γκρινιάρης>>. Ή και όταν γυρίσαμε την ταινία μας το <<Πορτοκαλόμηλο>> με την βοήθεια του σκηνοθέτη Κωστή Μελιάδη. Ή  και όταν κάναμε εθελοντισμό στην  Ένωση Κυριών και πήγαμε για καφέ με τα παιδιά Χρόνιων Παθήσεων! Και τα τόσα ωραία πράγματα που κάναμε με τις τελευταίες δασκάλες μας την κυρία Ελένη και την κυρία Φανή. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω! Τρώγαμε και πίναμε καθώς κάναμε μάθημα , κάναμε διαγωνισμό ορθογραφίας, αλλάξαμε την τάξη μας… και φυσικά δεν θα ξεχάσω να αναφέρω την ασυναγώνιστη εφημερίδα μας τις Σοφές Κουκουβάγιες μαζί με το διαδικτυακό μπλοκ  μας! Δυστυχώς θα κάναμε και άλλα πολλά πράγματα αλλά δεν μπορέσαμε. Μερικά από αυτά ήταν η εκδρομή στην Αθήνα και η θεατρικά παράστασή μας με θέμα τον γάμο στα παλιά χρόνια. Αλλά και πάλι αυτά που προλάβαμε να κάνουμε ήταν πάρα πολλά! Μακάρι να κάνουμε όλοι τα ίδια και στο Γυμνάσιο.

                                                                                                                  Αλέξανδρος              

George Floyd-Ρατσισμός

Στις 25 Μαΐου 2020, ο 46χρονος Αφροαμερικανός Τζορτζ Φλόιντ πέθανε στη Μινεάπολη, όταν ο λευκός αστυνομικός Ντέρεκ Σόβιν είχε το γόνατό του στο λαιμό του Φλόιντ επί 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα ενώ εκείνος ήταν δεμένος με χειροπέδες και με το κεφάλι στο έδαφος.Δύο ακόμα αστυνομικοί ήταν εκει ο αστυνομικός συνέλαβε τον George με την υποψία ότι χρησιμοποίησε ένα πλαστό χαρτονόμισμα πολλοί περαστικοί παρέμεναν καθώς ο Φλόιντ ικέτευε να τον αφήσουν γιατί δεν μπορούσε να αναπνέυσει και επαναλάμβανε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει.Τα τρία τελευταία λεπτά ο Φλόιντ έμεινε ακίνητος και είχε ήδη πέθανει αλλά οι αστυνομικοί αγνόησαν τις φωνές των περαστικών στον να πάρει ο αστυνομικός το γόνατό του από τον λαιμό του Φλόιντ. Μέρες τώρα μαζεύονται αρκετοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο και κάνουν διάφορες εκδηλώσεις ως μνήμη του. Με πανό που γράφει "i can't breathe" και "black lives matter" άρχιζαν και φώναζαν στους αστυνομικούς. Ο ρατσισμός δεν πρέπει να υπάρχει και να συμβαίνει γιατί όλοι είναι ίσοι. Σε όλους κυλάει το ίδιο αίμα όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ενωμένοι και να μην προκαλούν ο ένας το κακό του άλλου και να μην ξεχωρίζουνε λόγω της φυλής τους, το χρώμα του δέρματος τους ή της παιδείας τους. Νεφέλη Βουγιουκα

Δεν παντρεύτηκα!

Φέτος δεν μπόρεσα να παντρευτώ όπως όλοι καταλάβατε λόγω κορονοΐου όλα όμως τώρα είναι μια χαρά κάνουμε υπομονή μέχρι του χρόνου για να κανονίσουμε τον Γαμο. Ακόμη δεν έχουμε πληροφορηθεί για το τι θα γίνει αλλά θα δούμε μέχρι τότε. Νεφέλη Βουγιουκα

Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΑΣ ΤΑΞΗ

   Σήμερα ολοκληρώθηκε η καινούρια μας τάξη. δηλαδή ήρθαμε στην ίδια τάξη που με τις αλλαγές που κάναμε έμοιαζε σαν μια διαφορετική τάξη.

   Οι τοίχοι είναι βαμμένοι με λαχανί και κίτρινη μπογιά. Τα θρανία είναι ολοκαίνουρια στο φυσικό χρώμα του ξύλου. Οι καρέκλες είναι άνετες, πλαστικές σε πολύ όμορφα χρώματα ροζ, άσπρο και μπλε. Επίσης πάνω από τα θρανία υπάρχουν καινούρια καραφάκια με το όνομα το καθενός για να βάζουμε το κουβαράκι μας με τα υλικά για τις χειροτεχνίες μας και κάποια βιβλία. Η γωνιά μας που συγκεντρωνόμαστε όταν έχουμε ελεύθερο χρόνο αποτελείται από ένα μεγάλο ξύλινο παγκάκι και διπλά στον τοίχο υπάρχει μια ραφιέρα που βάζουμε τα βιβλία μας και τα περιοδικά μας.

   Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους χορηγούς " ρεϊκαπ ", που βοήθησαν για να ολοκληρωθεί η καινούρια μας τάξη. Επίσης τη μητέρα του συμμαθητή μας Στέλιου που πρόσφερε την βοήθειά της βάφοντας την τάξη μας. Αισθάνομαι ευγνώμων που έστω και για αυτές τις λίγες ήμερες χαιρόμαστε την τάξη μας μια και είναι η τελευταία μας χρονιά σε αυτό το σχολείο. Και πάνω απ' όλα να ευχαριστήσουμε την δασκάλα μας, την κυρία Ελένη που είχε την ιδέα για την ανακαίνιση της τάξης.

ΧΑΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΣ

Δραμοινογνωσία

       Ένα από τα πιό διάσημα event στην Δράμα, γνωστό ως Δραμοινογνωσία. Είναι στην ουσία μια γιορτή για το κρασί.
       Αυτή η παρουσίαση ξεκίνησε το 2014, από μια ιδέα της Εύης Τζήμου. Κάθε χρόνο η Δραμοινογνωσία φιλοξενεί  πολλές εκδηλώσεις, όπως μουσικές παραστάσεις ,  δοκιμή κρασιού και πολύ χορό. Μπορεί κάποιος επίσης να επισκεφτεί και τα οινοποιία πολλών παραγωγών κρασιού.
       Φέτος μετά την απόφαση της πανδημίας του κορωνοιού , όλες αυτές οι υπέροχες οργανώσεις θα ακυρωθούν.
       Ούτε μουσικές παραστάσεις, ούτε δοκιμή κρασιού. Άντε , του χρόνου ας ελπίζουμε να έχουμε αυτήν την παρουσίαση!!

Σόφια Β.

       ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΧΑΛΑΡΑΩΣΑΝ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Πριν λίγους μήνες ο κορονοϊός εμφανίστηκε και έγινε σοβαρός πριν καν καλά προλάβουμε να μπούμε σε καραντίνα .Τώρα ο κορονοϊός έχει σχεδόν φύγει αλλά παραμένει επικίνδυνος . Τα κρούσματα μειώθηκαν σε 2 την ημέρα , ενώ υπάρχουν σπάνιοι θάνατοι . Παρόλα αυτά γνωρίζουμε πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η ασθένεια . Για αυτό αν και τα μέτρα χαλάρωσαν , τηρούμε αποστάσεις και τυπικά μέτρα π.χ. πλύσιμο χεριών , αντισηπτικό , μάσκα , γάντια κ.τ.λ. Αν και θα έπρεπε να προσέχουμε παραπάνω , τα κρούσματα έχουν μειωθεί . Στο σχολείο και στην τάξη μου προσέχουμε πολύ , βάζουμε αντισηπτικό και πλένουμε τα χέρια μας πριν και μετά το διάλειμμα ,δεν έχουμε σωματική επαφή και τηρούμε αποστάσεις ο ένας από τον άλλο . Παρόλο που άνοιξαν τα σχολεία , ο κορονοϊός συνεχίζει να υπάρχει και είναι ευθύνη μας να προσέχουμε και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας .



ΣΟΦΙΑ ΓΚΑΡΟΖΗ

ΔΕΝ ΘΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΉ ΓΙΟΡΤΉ.

Τώρα με τον κοροναιο έχουμε χάσει πολλά πράγματα από την ζωή μας .Ένα από  αυτά τα πράγματα είναι και η καλοκαιρινή γιορτή που κάνουμε με το σχολείο μας. Κάθε χρόνο γεμίζαμε την άυλη με τραπέζια και με μια μεγάλη σκηνή μπροστά μπροστά  για να μπορούν να την βλέπουν όλη .Στην άκρη άκρη ψήναμε σουβλάκια και άλλα πράγματα .Κάθε τάξη ετοίμαζε από ένα χορευτικό όλη η άυλη γέμιζε από κόσμο όλα ήταν τελεία άλλα δύστυχος φέτος δεν θα κάνουμε τίποτα  από  όλα αυτά . Εγώ είμαι πολύ λυπημένος που φέτος δεν θα κάνουμε τίποτα από όλα αυτά.


ΗΛΙΑΣ  ΚΩΝΣΤΑΝΙΝΙΔΗΣ

Τα όνειρά μου για το μέλλον

  Όλοι έχουμε κάποια όνειρα για το μέλλον μας. Κάποια μικρά αλλά και κάποια μεγάλα. Μεγαλώνοντας τα όνειρα αλλάζουν. Όταν ήμουν μικρή είχα αλλά όνειρα, πιο απλά. Τώρα όμως έχω άλλα.
  Θέλω αρχικά να τελειώσω το σχολείο, να σπουδάσω, να πάρω τα πτυχία μου  και ύστερα να βρω μια καλή δουλειά. Θέλω να πετύχω στην δουλειά μου και να κάνω καριέρα. Βέβαια δεν είμαι ακόμα σίγουρη για το τι θα γίνω. Πάντως θέλω μια δουλειά που να μπορώ να βοηθάω τους ανθρώπους και να τους κάνω χαρούμενους. Εκτός από τη μελλοντική μου δουλειά, θέλω να κάνω πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και να δω πως είναι η ζωή εκεί. Ένα ακόμη όνειρό μου είναι να γνωρίσω τους αγαπημένους μου τραγουδιστές και να πάω σε μία συναυλία τους, για να τους ακούσω από κοντά να τραγουδάνε. Τέλος, όταν μεγαλώσω αρκετά θέλω να κάνω την δική μου οικογένεια και να ζήσουμε ευτυχισμένοι για τα υπόλοιπα χρόνια.
Εύχομαι τα όνειρά μου να γίνουν πραγματικότητα!


                                  Μαγδαληνή Ιωαννίδου 

                                  ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟ΄Ι΄Ο

Ο Κορωνο'ι'ος έχει αλλάξει την ζωή μας πάρα πολύ.Ένα απο αυτά είναι το σχολείο,ενώ πρίν τον ιό όλα κυλούσαν όπως τόσα χρόνια ξέραμε στα σχολεία με τους συμμαθητές μας όλους,με τα παιχνίδια μας,με τις εκδρομές μας,με τις εκδηλώσεις και με πολλά ευχάριστα πράγματα που κάναμε ομαδικά.Ξαφνικά όλα αυτά άλλαξαν και μετά την καραντίνα που προηγήθηκε κάτι πρωτόγνωρο για όλους άνοιξαν επιτέλους τα σχολεία μετα απο σχεδον 3 μήνες και εδώ αλλάζουν όλα,.....οι ταξεις χωρίστηκαν ,γυμναστικη δεν κάνουμε,κρατάμε αποστάσεις απο όλους αντισηπτικά παντού  μια κατάσταση γενικά χάλια για όλους.Είναι μεγάλη αλλαγή και καθόλου ωραία  ....εύχομαι να τελειώσει γρήγορα όλο αυτο γιατί θέλουμε την ζωή μας όπως ήταν.
ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον πλανήτη ...

1  Να μην πετάμε σκουπίδια στους δρόμους.

2 Να κάνουμε ανακύκλωση.

3 Να μην πετάμε σκουπίδια στα δάση.

4 Να φυτεύουμε δέντρα.

5 Να μαζεύουμε τα σκουπίδια που θα βρούμε και να τα πετάμε στον κάδο που τους αντιστοιχεί.

Αργυρώ .Λημναίου

Αξέχαστα χρόνια στο δημοτικό

Το δημοτικό για εμάς τελείωσε φτάσαμε στην ΣΤ τάξη και την τελειώσαμε. Κρίμα που όλοι μας θα χωριστούμε άλλα έχουμε αναμνηστικά δαχτυλίδια που έχουμε πει ότι θα βρεθούμε μετά από 6 χρόνια. Στο δημοτικό έμαθα να μην κάνω κακές πράξεις αλλά να είμαι καλός με όλους. ελπίζω να περάσω τόσο καλά και στα υπόλοιπα χρόνια. Του χρόνου θα πάω στο Μουσικό σχολείο Δράμας και θα γνωρίσω πολύ κάλους φίλους. 

                   Η εφημερίδα της τάξης μας
                                                                                                                     Οι Σοφές Κουκουβάγιες η φανταστική εφημερίδα της τάξης μας ξεκίνησε όταν εγώ και η τάξη μου πήγαμε στην Πέμπτη Δημοτικού.Θα είχαμε μια καταπληκτική δασκάλα την κυρία Ελένη που έχει πάντα υπέροχες ιδέες.Μια από αυτές ήταν να αρχίσουμε μια εφημερίδα όπου θα γράφαμε εμείς τα άρθρα και η κυρία Ελένη θα ήταν η αρχισυντάκτρια.Εμείς δεχτήκαμε με ενθουσιασμό.Αφού πήραμε άρθρα για διάφορα θέματα, τα γράψαμε και τα ανεβάσαμε στην ιστοσελίδα της τάξης μας όπου από εκεί θα παίρνονταν και θα έμπαιναν στην εφημερίδα.Το μόνο θέμα τώρα ήταν το πώς θα την τυπώσουμε.Ευτυχώς ο μπαμπάς μιας συμμαθήτριας μας, της Κωνσταντίνας μας βοήθησε και την τύπωσε.Έπειτα από λίγο καιρό η πρώτη μας εφημερίδα ήταν έτοιμη.Προσπαθήσαμε να την πουλήσουμε στα παιδιά του σχολείου μας αλλά αυτό δεν είχε επιτυχία.Για αυτό πήρε ο καθένας μας δύο η τρεις εφημερίδες σπίτι του για να τις πουλήσει στους γονείς τους και στους συγγενείς του.Αυτό πέτυχε.Είχαμε πολλά έσοδα.Έτσι με τον καιρό συνεχίζαμε να βγάζουμε εφημερίδες πιο βελτιωμένες.Γράφαμε καλύτερα και μεγαλύτερα άρθρα, είχαμε ζωγραφιές,αφιερώσεις...Έτσι αυτή η συναρπαστική εφημερίδα έφτασε ως τώρα στην καλύτερη της μορφή.

                                                                        Αλέξανδρος        

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Υλικά:

-1 κούπα άμμο
-1 φλιτζάνι του καφέ κρυστάλλινο θαλασσινό νερό
-2 κουτάλια της σούπας αντηλιακό
-1 κιλό παγωτό
-1 κούπα δροσιά


Εκτέλεση:

Παίρνουμε ένα μπολ και προσθέτουμε το κρυστάλλινο νερό. Βάζουμε το παγωτό την κούπα με την δροσιά και ανακατεύουμε. Βάζουμε τα 2 κουτάλια της σούπας αντηλιακό και τελειώνουμε με την κούπα άμμο. Δεν την βάζουμε όλη μόνο την μισή κούπα. Την υπόλοιπη την αφήνουμε για το τέλος. Ανακατεύουμε και το βάζουμε στον καταψύκτη για 1 ώρα. Όταν περάσει μια ώρα το βγάζουμε και έχουμε ένα πολύ ωραίο καλοκαιρινό,δροσερό,νόστιμο,παγωμένο,γλυκό. Πασπαλίζουμε πάνω την υπόλοιπη άμμο και είμαστε έτοιμοι. Καλή Όρεξη

                                                               Αναστασία Παπαδοπούλου

Νέο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη

Το ποδόσφαιρο άρχισεξξαν,  στην Γερμανία πριν από δύο εβδομάδες, τα γήπεδα άδεια από θεατές  ,οι προπονητές κια οι υπόλοιποιππαίκτες στον πάγκο όλοι με μάσκες για το δικό τους καλ.  Εγώ πιστεύω ότι έπρεπε να ξεκινήσει γιατί ο κορωνοιος το έκοψε πάνω στο καλό, στην κορύφωση του, στο τέλος του και γιατί το ποδόσφαιρο είναι το πιο διάσημο άθλημα στον κόσμο κι παίζουν μέχρι και τα μικρά παιδιά, υπάρχουν παντού ομάδες, σε κάθε πόλη και χωριό. Το μονο κακό από αυτό το θέμα ήταν τα οικονομικά των παικτών επειδή τα λεφτά που θα έπαιρναν έμειναν στις ομάδες και όχι στα χέρια των παικτών. Στην χώρα το πρωτάθλημα θα ξεκινήσει στις 7 Ιουνίου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ 

Δεν έγινε η Eurovusion!

Κάθε χρόνο όπως και φέτος γίνεται ένας μουσικός διαγωνισμός που παίρνουν μέρος όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τραγούδια που έφτιαξαν,δημιούργησαν και σκηνοθέτησαν.όλα τα τραγούδια είναι διαφορετικά.Είτε αγγλικά,είτε με την γλώσσα της χώρας.Γίνεται κάθε Μαιο σε διαφορετικές χώρες.Η χώρα επιλέγεται ανάλογα με το ποίος τραγουδιστής/στρια κέρδισε την προηγούμενη Eurovision.Τον νικητή τον ψηφίζει ο κόσμος μέσω μιας εφαρμογής.Οι άνθρωποι που ψηφίζουν και παρακολουθούν τον διαγωνισμό είναι περίπου 600 εκατομμύρια.Φέτος λόγω κορονοιου έχει ακυρωθεί.Θα γινόταν στο Rotterdam.στεναχωριέμαι πάρα πολύ γιατί κάθε χρόο τον έβλεπα με την οικογένεια μου κε περνούσαμε καλά.Ελπίζω του χρόνου να γίνει!

Μαρίνα Βλαχοπούλου 

Εφηβεία

Όλα τα παιδιά μεγαλώνουμε και σιγά σιγά μπαίνουμε στην εφηβεία.Δεν είναι εύκολο αλλά πρέπει να γίνει.Τα πράγματα είναι δύσκολα.Υπάρχουν ανεξήγητα νεύρα και αλλαγές διάθεσης στο λεπτό.Από εκεί που είσαι χαρούμενη κατευθείαν με ένα τσακ αλλάζεις σε λυπημένη.Δεν μπορείς να το αλλάξεις,είναι οι ορμόνες.Οπότε,την επόμενη φορά που θα φωνάξεις στην μαμά σου,δεν φταις εσύ αλλά ο οργανισμός σου.Οι αλλαγές στο σώμα μας είναι πολλές.Είναι πολύ περίεργα τα πράγματα και για τα αγόρια και για τα κορίτσια.Αλλά ότι και να θέλεις να ρωτήσεις η μαμά σου είναι εκεί.Είναι μια περίοδο που όλοι πρέπει να περάσουμε γιατί μας προετοιμάζει για την ζωή.

 

Μαρίνα Βλαχοπούλου