Αδέλφια μας στρατιώτες...

Η τάξη μας συμμετείχε στην γιορτή για το Πολυτεχνείο . Εγώ συμμετείχα σε ένα αστείο σκετσάκι που μιλούσε για την ζωή των ανθρώπων στις φυλακές . Το σκετσάκι μας έκανε πολλά παιδιά να γελάσουν αλλά εγώ νομίζω πως δεν υπήρχε αστείο . Καλά εντάξει ας το παραδεχτούμε το σκετσάκι μας έκανε και εμένα να γελάσω γιατί περιείχε πολλές αστείες εκφράσεις σαν τα θεατρικά έργα στην τηλεόραση . Αλλά εκτός από αυτό δεν υπήρχε κάτι άλλο που να με έκανε να γελάσω . Ουσιαστικά στο σκετσάκι μας πιάνουν έναν αθώο άνθρωπο και των βάζουν φυλακή . Αυτός προσπαθεί να γράψει ένα γράμμα στην γυναίκα του . Γράφει  για τις συνθήκες στις φυλακές . Αναφέρει όλες τις δυσκολίες που περνά όταν  ξαφνικά τον διακόπτει ένας δεσμοφύλακας και του λέει αυτός τι να γράφει . Τώρα θα μου πείτε πού είναι το κακό ; Πρέπει να σας πληροφορήσω πως ο δεσμοφύλακας τον έβαλε να γράφει για ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων . Έτσι πέρασε και η γιορτή του Πολυτεχνείου .Μα θέλω να σας διαβεβαιώσω για κάτι . Υπάρχει ένα πράγμα που δεν θα περάσει τόσο εύκολα και αυτό είναι η αγάπη μας για τους ανθρώπους αυτούς που δεν φοβήθηκαν να σκοτωθούν για να έχουμε εμείς σήμερα δημοκρατία.

Σοφία Γκαρόζη